காதலாகி போன நினைவுகள்

எங்கு காணினும்
காதலாகி போன
நினைவுகள்

கொடுப்பதும்
பறிப்பதும்
நீ என்றால்
நான் எதற்கு ?

நான் சிந்திக்காமல்
மொழிந்த வார்த்தைகள்
சந்திக்காமல் செல்கின்றது
உன் மௌனங்களுடன்

எப்போதும் தள்ளி நின்றே
ரசிகப் பழகியவனுக்கு
அருகாமை ஆபத்துதான் ...

கண்களால் கதைக்காதே
ஒரு முறையேனும்
விழிகளால் பார்
உதடுகளால் பேசு
இதயத்தில் இரக்கம் காட்டு ...

மணல் வாசனை

ஆற்றங்கரை மணலில்
கை கோர்த்து நடந்துவந்த
பாதசுவடுகள்
எங்கோ மறைந்து விட்டன
அச்சுவடுகள் ஏதேனும்
ஒரு கட்டிடத்தில் ஏக்கத்தொடு
பெருமூச்சு விட்டுகொண்டிருக்கும்
தாய் மண்ணும் நம்மோடு
எப்போது சேரும் என்று !

எதிரே
ஓர் மணல் லாரி
பல பெருமூசுகளை
ஒரே மூச்சுடன்
சாய்க்கின்றது ....

அதில் நானும் ஒருவனாய்...

சாலையோர
ஓவியனை சுற்றி
பெருங்கூட்டம் ...

அந்த 'ஈ' க்கு மட்டும்
யாருக்கும் இல்லாத அக்கறை
அவன் முகத்தில் அமர்ந்து
ஓலமிட்டு அழுகின்றது ...

மனிதனிடம்
அபிமானம் மட்டுமின்றி
மனிதாபிமானம் பாருங்கள்
என்ற ஓவியத்தின் அர்த்தம்
அதற்கு மட்டும் புரிந்ததோ ?

நொடிகள் கரைய
நெடி பரவ
கலைந்தது கூட்டம்
அதில்
நானும் ஒருவனாய்...

கடந்தபின் மனம்
நெருடுகின்றது ...
இயலாமை எப்போதும்
இல்லாமையால்....

வெட்கத்தில் கொட்டிக்கிடக்கின்றது...

நீ விட்டுச்சென்ற வெட்கத்தில்
கொட்டிக்கிடக்கின்றது மிச்சம் ...
உன் வெட்கத்திற்கும்
நம் மௌனத்திற்கும்
குழந்தையாய் பிறக்கின்றது
உன் இதழோரம் சிறு புன்னகை ...