பெருநகர சாலையின்
கார்பன் தூசுக்கள்
அலுவல்களின்
விருப்பு வெறுப்புகள்
கடந்து
தனிமை குப்பைகளும்
வெறுமை வெற்றிடமும்
நிரம்பி வழியும்
இல்லம் நுழைகையில்
அலைபேசியில்
குறுஞ்செய்தியாய்
" தனிமைக்கும்
நினைவுகளுக்கும்
நான் இரையாகி
நோகிறேன் ...
எப்போதென்னை
அழைத்து போகிறாய் " என்று
வார்த்தைகள்
வலிக்கும் வரை
யோசிக்கிறேன்
அகப்படவில்லை
அவளுக்கு பதிலளிக்க
பிரிவின் வலிதனில்
நினைவின் காட்சிகள்
நிமிடங்களை
தின்றுகொண்டிருக்கையில்
உனக்காக
காத்திருந்து
வாசல் நோக்கி
வெளிநடப்பு
செய்யும் எறும்புகள் ...
ஒரு குற்றுழி
இருப்பு கொள்ளாது
பயணமானேன்
அழகாய் தெரிந்தது....காதல்
